Chronicles of Faranna

Ansgar van Puzzle

Co słychać?

Ostatnie pięć, sześć lat było wielkim pędem przemian. Ich wiatr wciąż hula wśród ruin kamiennych budynków, a wojenne surmy zdają się nie cichnąć.

Historia zawirowań człowieka, jakim jest hrabia Ansgar, pomoże nieco lepiej zrozumieć zmiany jakie zaszły w Farannie. Cztery lata temu na tron, poprzez bezkrwawy zamach stanu, wkroczył arcybiskup Robert Gwyn. Abdykacja Ianholma Strzały, krótko mówiąc - poprzez defenestrację, czy raczej po prostu wyskoczenie z okna - zaskoczyła wszystkich. Wytrawny wódz z czasów Wielkiej Rebelii okazał się być słabym organizatorem jako król. Uprowadzenie księżnej Tesli i śmierć królowej na pewno mocno podniszczyły zmęczonego króla.

Moda na podróżowanie rozpoczęła erę stosunków dyplomatycznych z Torres, wielką wyspą na północny wschód od wybrzeży Eratonu i Rokfor. Bogaty w przyprawy, kakao czy tytoń kraj stał się obiektem pożądania arcybiskupa. Czteroletnia wojna, której teatr wojenny na szczęście dla Rokforan rozgrywał się w Torres, zrujnowała doszczętnie finanse państwa. Pokój nie przyniósł wielu korzyści żadnej ze stron, ale skorzystała na tym polityka Eratonu, który otrzymał archipelag wysp San Caleedon. Do dziś na wielu wyspach na Mort Luminie stoją zniszczone doszczętnie pozostałości baz wojskowych, będące częstym celem poszukiwaczy skarbów.

Mereńczycy urośli w siłę. Równowaga sił na kontynencie, czyli krótko mówiąc bezcelowa wojna pozycyjna, pozwoliła im ukryć się przed czujnym okiem rokforskiego hegemona. Rośnie nowe zagrożenie, gdyż kraj jest bardzo odrębny kulturowo i społecznie.

Ansgar van Puzzle, o którym mowa, wyruszył jako jeden z dowodców na wojnę w Torres. Arcybiskup zdając sobie sprawę, że jest doświadczonym bojownikiem ale i lojalistą Ianholma, dał mu tylko fikcyjną pozycję w armii. Tak naprawdę był pod jurysdykcją innych baronów siedzących w kieszeni arcybiskupa. Ansgar doświadczył okrucieństw wojny. Podczas oblężenia Bounforth odmówił wykonania rozkazu egzekucji torresańskich harcerzy. Później był świadkiem sceny, gdzie arcybiskup sodomizuje niektórych z nich. Włamał się do jego gabinetu frontowego i trafił na listy miłosne, które biskup pisywał z księciem Otisem Nurmenem, jego najznamienitszym dowódcą, specjalistą od walk na pustyni. Zbiegł tej samej nocy. Ekipa pościgowa dostała go w swoje ręce na granicy sektora, w którym obecnie znajdowała się armia. Po krótkiej walce Ansgar został pojmany, lecz w nocy wykradli go ludzie Albus Sagitta - Białej Strzały, starożytnego stowarzyszenia stojącego na straży pokoju i uczciwości w Rokfor.

Na trop Ansgara wpadli dzięki agentowi Tirrandowi, elfickiemu magowi, z którym zetknął się wcześniej paladyn van Maćko. Ansgar został ostrzyżony, rozebrany i zatrzaśnięty w ładowni frachtowca, który miał przewozić niewolników. Udało im się dotrzeć w góry Casir, do kryjówki Białej Strzały wydrążonej w monumentalnym wapieniu. Biała Strzała również trafiła na trop Realaga van Inerfie, alchemika i wieloletniego przyjaciela generała Fanuela Odyna oraz sir van Maćka. Dokumenty muszą trafić w odpowiednie ręce.

Rozpoczyna się powiew zmian. W powietrzu czuć zapach rewolucji. Na południu powstało nowe Zjednoczone Królestwo. Arcybiskup był zmuszony na to ustępstwo. Także elfy z Arweru oczekują na własne księstwo z porozumieniem z Diamentowymi Elfami z Mrocznej Puszczy. Rozbite wojska arcybiskupa obnażyły słabość jego systemu. Czy uda się skończyć z ultrakonserwatyzmem w Rokfor? A może obecny system jest słuszny?

Kto stanie na czele nowego państwa, jeśli takie powstanie? Jaka będzie w tym rola Eratonu?

Ważni - kto rządzi?

Głównie arcybiskup Robert Gwyn, z całą masą przynależnych mu tytułów. Jest również głową kościoła Wszechojca. Drugi jest Otis Nurmen, namiestnik królestwa i władca Meren. W państwie istnieje również skomplikowany układ władzy, składający się z biskupów, księży i rządców podobnych Magnusowi Kroddowi.