Chronicles of Faranna

Magnus

-Niestety nie władam taką magią, ale jest jedna osoba która coś takiego by potrafiła.
Mianowicie ty. Jesteś jego ojcem, łączy was szczególna więź, jestem pewien że gdzieś w głębi serca doskonale wiesz że gdzieś na Ciebie czeka twój syn.

Ansgar van Puzzle

-Czy moglibyśmy jakoś skontaktować się z Odynem? Przydałby się też Etherion. Tylko wam mogę zaufać. A co najważniejsze, chciałbym Ci podziękować. Dobrze zdajesz sobie sprawę z tego, co na siebie sprowadziłeś ucinając głowę temu porucznikowi.

Magnus

-Spróbuje się skontaktować z Etherionem, a co do Odyna. Nie wiem niestety gdzie jest. Wiem jedynie że gdzieś wyruszył, mniej więcej w czasie kiedy ja opuszczałem Rokfor by szukać członków Sagitta.
Powiedział Magnus i wyciągnął z szuflady biurka kilka kluczy. Wziął jeden z nich i podał Ansgarowi mówiąc.
-Trzymaj, to klucz do pokoju gościnnego, kiedyś mieszkał tam Ianholm, ale jak wiesz on został królem i musieliśmy jakoś wykorzystać dodatkowy pokój.
Wyszli z gabinetu, Magnus czuł powracający ból i zmęczenie.
-Wybacz, nie mam już dziś sił na rozmowę, jutro wyślę kogoś, aby dowiedział się co się stało z Eliną i resztą. Twój pokój jest na końcu tego korytarza.

Ansgar van Puzzle

-Ukryj proszę te listy. Ciążą mi na sercu bardziej niż wspomnienia.
Myślał, że poczyta Magnusowi co śmieszniejsze kawałki, ale jakoś nie miał wcześniej na to ochoty. Znów był zmęczony, zgorzkniały i zamyślony.
-Do zobaczenia o poranku. Dobranoc.

Magnus

Magnus wziął listy i pożegnał przyjaciela, życząc mu dobrej nocy. Rycerz wrócił do swojego gabinetu i usiadł przy biurku, położył na nim listy i przyglądał im się przez chwilę, żadnego z nich nie otworzył. Sięgnął po papier i atrament, przez chwilę w skupieniu szeptał tajemnicze formuły, a następnie zwinął wyciągnięty papier. Odłożył pustą buteleczkę po atramencie, następnie jeden ze zwitków schował do najniższej szuflady biurka, natomiast drugi zwitek, schował do wyciągniętego, zapasowego plecaka. Praca na dziś skończona, mógł się w końcu położyć. Zamknął swój gabinet i przeszedł do swojej sypialni. Pokój ten w przeciwieństwie do gabinetu był dużo mniejszy i urządzony bardziej skromnie. Stały w nim jedynie szafa i łóżko. Przez małe okienko wpadało nikłe światło księżyca, rycerz odłożył miecze do kąta, przygotował sobie świeże ubrania, natomiast stare ciuchy rzucił na ziemie i kopnął pod łóżko. Magnus wyciągnął starą balie i przygrzał w niej trochę wody, po chwili zaczął zmywać z siebie krew, zarówno swoją jak i porucznika. Jego ciało, było posiniaczone, szczególnie w okolicy żeber,po krótkiej kąpieli Magnus ubrał nowe ciuchy i położył się do łóżka. W głowie kołatało mu się mnóstwo myśli, jednak zmęczenie wzięło górę i po chwili Magnus zanurzył się w krainie snów.