Chronicles of Faranna

Ansgar van Puzzle

-Oczywiście że czekają tu na nas inni. Nie mogliśmy się tak szybko do was zwrócić. Ufamy tylko Ansgarowi. Ansgar ufa tobie, więc liczymy tylko na was dwóch. Dobrze, że listy trafiły tutaj, bo to chyba najbardziej bezpieczne miejsce. Właściwie to przewidziałem cię - uśmiechnął się przezornie Sund. - Nie wiedziałem, że ten bałagan z lądowaniem skończy się aresztowaniem mnie przez milicję biskupa, ale jak już to zrobili, to wiedziałem, że mnie odnajdziesz i przywleczesz tutaj. Zaczęli mnie rozpytywać, ale nie zdążyli tego zrobić porządnie. Bardziej obił mnie ten twój pachołek. Więc proszę cię, nie mów mi, że to są twoi paladyni, bo przyszedł po mnie jeden paladyn i dwóch idiotów, którzy ciągnęli mnie za jęzor nie wiedząc w ogóle o co chodzi i o co mają pytać. Tylko patrzeć jak Gwyn wyciągnie łapę po twój zamek. Przecież to jemu podlegacie, czyż nie? Podlegacie koronie.
Ansgar pozwalał mu mówić, teraz jednak wtrącił się.
-Posłuchaj, na spokojnie. Nadal odrzucasz możliwość, że nie ma u was szpiega?
-Nie wiem tego - odparł teraz szczerze.
Ansgar wybuchnął śmiechem.
-A ja jestem tego pewien, bracie.
Odwrócił się do Magnusa.
-Zrobimy tak. Sund, nie będziesz kontaktować się z żadnymi ludźmi od was. Dowódcą waszego oddziału była Elina, prawda?
-Tak. Ale to nie jest jej prawdziwe imię.
-Teraz to nieważne. Chcę zebrać najlepszą drużynę ludzi, która wjedzie ze mną do stolicy, pomoże w rozpowszechnieniu listów, a potem pomoże mi odnaleźć mojego syna.
-Ansgar, rozumiem, że go szukasz. Wiesz jednak, że to drugorzędna sprawa.
-Nie dla mnie - odparł mężczyzna.
-W pierwszej kolejności służysz królestwu...
-Nie widziałem go pięć lat i nie wiem czy żyje. Mam to głęboko w poważaniu, co się stanie z krajem, rozumiesz? Dla mnie może rządzić tuzin sodomickich proboszczy.
Aż zapadła cisza jak makiem zasiał. Ansgar znów ją przełamał:
-Powiedziałem, że najpierw list, a potem on.
-Nie możesz teraz o tym myśleć, nic nie może cię rozpraszać.
-Najpierw listy, potem on. Tyle jestem w stanie zrozumieć.
-A łajno! Nie będziesz, nie myślisz trzeźwo...
Odchylił się, zakołysał w biodrach do przodu i strzelił silnym hakiem Flipa w policzek. Spadł z krzesła.
-Pojedziesz z nami. Potem odnajdziemy resztę i przejrzymy zakonne archiwum w poszukiwaniu najlepszych. Chcę skompletować swój oddział zanim dostarczę listy w odpowiednie ręce. Magnus, ruszamy natychmiast. Bierzesz drużynę jeźdźców szybkich jak wiatr i pierwszych mieczy Rokfor. Jedziemy na ziemie barona Cheswerda.

Magnus

Magnus podniósł Flipa, zamroczony młodzieniec patrzył pustymi oczami po pokoju, mina chwila zanim dojdzie do siebie i poczuję ból napływający z pulsującego, czerwono-sinego polika.
-Dobry cios, tylko teraz pomóż mi go zanieść z powrotem do lazaretu.
Powiedział rycerz kładąc Flipa na krzesło, członek Białej Strzały wyglądał tragicznie, do wystającego spod bandaży guza doszedł wielki siniak na poliku, a z ust ciekła strużka krwi.
-Wyruszamy jutro z samego rana, do tej pory powinien wrócić do siebie, a ja będę mieć czas na skompletowanie drużyny.

Ansgar van Puzzle

-Dzięki - rozcierał jeszcze rękę. -Ale musimy ruszać teraz. Wtyczka w Strzale to już nie przelewki. Zakon może nie być już bezpiecznym miejscem. Myślę że mogę zaufać jego słowom, ale wolę, żeby na razie był wyłączony z tego bałaganu. Nalegam, żebyś zabrał ich teraz jak najprędzej, a ja się przygotuję w mgnieniu oka i ruszamy.

Magnus

Zawlekli zamroczonego Flipa do łóżka, na szczęście nikt się nie obudził, zamroczony młodzieniec patrzył teraz w sufit, Magnus położył mu rękę na twarzy.-Śpij- Zaklęcie podziałało od razu i Flip w jednej sekundzie chrapał jakby wcale go tej nocy nie budzono.
-Zabierz ze sobą potrzebne rzeczy, ja za ten czas wezmę kilku moich ludzi. Spotkamy się na dziedzińcu.